"Śpiew flamenco jest krzykiem człowieka wydobywającym się z głębi jego duszy".

Odwaga,brawura,waleczność i zdecydowanie.Gorące serce,namiętność,wino,miłość,śmierć,taniec, śpiew i rytm- tak można definiować hiszpańskie flamenco. Flamenco, się czuje, flamenco ma się w sobie, żyje się na sposób flamenco jak wędrujący Cygan od wsi do wsi, od tawerny do tawerny. Ból istnienia i emocja wyraża się w pieśni, muzyce i tańcu. W muzyce topisz łzy,w tańcu rozprawiasz się ze swoją złością i niezgodą na świat taki, jaki jest. Śpiewasz i tańczysz, gdy rozpiera Cię dziecięca radość, gdy entuzjastycznie głosisz piękno życia.

Flamenco tworzą nierozerwalnie związane ze sobą śpiew, taniec i muzyka (cante, baile, toque). Jako pierwszy ukształtował się śpiew oparty na rytmie. Nieco później pojawił się taniec, stanowiący początkowo formę ilustracji do pieśni. Taniec flamenco jest najczęściej solowy - to indywidualna forma wypowiedzi, zawierająca zawsze pewien element improwizacji.

Aby zabrzmiało flamenco wystarczą dwie dłonie, śpiew i obcasy .... i duch flamenco.

Form muzycznych zaliczanych do kultury flamenco jest ponad siedemdziesiąt. Każda forma ma swoją specyfikę, swój charakterystyczny rytm, większość z nich obecnie się tańczy, choć w tradycji niektóre były tylko pieśnią lub utworem instrumentalnym. Wiele tańców ma odmienny charakter, bo ich choreografia tworzona jest do konkretnej muzyki. Z poszczególnych fragmentów muzycznych ( falset ) tworzy się utwór złożony z wielumotywów, stąd nazwy tańców w liczbie mnogiej, jak: alegrias, soleares, seguiriyas, sevillanas itp. Aby poznać tańce flamenco trzeba im poświęcić wiele lat. Łączy się z nimi gra na kastanietach, tamburynie, stepowanie (zapateado), klaskanie (palmas), praca wachlarzem, chustą i innymi rekwizytami.

To był krótki opis jednego z najpiękniejszych tańców jakie udało mi się poznać. Nie jest to wyczerpanie całego tematu . Sam taniec dzieli się jeszcze na wiele róznych technik i stylów. Ale wydaje mi się ze jest to wystarczające aby zakochac się w tym tancu. Moje pierwsze spotkanie z tym tancem miało miejsce podczas oglądania fantastycznego filmu „Warszawa” Dariusza Gajewskiego. .Film Warszawa ukazuje grupe młodych. Bohaterów łączy miasto w którym się znaleźli i prowincjonalne pochodzenie. Z przyjazdem do stolicy każdy z nich ma związane inne plany, inne cele. Ale jak sie ukazuje nie jest łatwa droga do realizacji marzen. W filmie byla ukazana piekna scena tanca flamenco. Scena w której zatrzymał się czas, była tylko głowna bohaterka i tacerka flamenco. Był krzyk duszy....
Polecam film, polecam taniec...
noemi