Nazwę tańca utworzono od nazwy ziemi- Mazowsza, gdzie najprawdopodobiniej się zrodził.
Taniec ten łączy podobieństwo z oberkiem (w szybszym tempie) i kujawiakiem (powolnym).
Mazur znany nam współcześnie, prócz charakterystycznej żywiołowości, posiada również dostojną postać ruchów i postaw. Żywiołowośc tańca, połączona z godną, spokojna postawą tańczącego, podskoki i przytupywanie połączone z częstym posuwistym krokiem , hołubce i krzesania, łagodzone zwykłym biegiem mazurowym: bieg przodem, wstecz i bokim, jak i pełne fantanzji obroty, przemachy wyprosty i sploty rąk oraz układy figur- stanowią liczne kontrasty które przyczyniaja sie sie do pięknego wygladu mazurka.
Wielka ilosć figur tanecznych, najrozmaitszych rozwiązań przestrzennych oraz szybkir tempo mazurka, wymagają niezwykłej sprawności tancerzy.
Wyróżnia sie dwa rodzaje mazura (żnią się nieco charakterem):
-ułański( z czasów Księstwa Warszawskiego) tańczony w mundurach; ma charakter salonowy- popis męskiej zręczności i temperamentu, a zarazem elegancji , gracji i wdzięku kobiet
- szlachecki (kontuszowy) żywiołowy, zawiadiacki, zarówno w wykonaniu tancerzy, jak i tancerek- jest wspomnieniem dawnej, wielkiej świetności i przepychy Rzeczpospolitej szlacheckiej.
Mazurka rozpowszechnili tacy kompozytorzy jak:
Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Karol Kurpiński, Henryk Wieniawski, Karol Szymanowski i inni.
Taniec ten łączy podobieństwo z oberkiem (w szybszym tempie) i kujawiakiem (powolnym).
Mazur znany nam współcześnie, prócz charakterystycznej żywiołowości, posiada również dostojną postać ruchów i postaw. Żywiołowośc tańca, połączona z godną, spokojna postawą tańczącego, podskoki i przytupywanie połączone z częstym posuwistym krokiem , hołubce i krzesania, łagodzone zwykłym biegiem mazurowym: bieg przodem, wstecz i bokim, jak i pełne fantanzji obroty, przemachy wyprosty i sploty rąk oraz układy figur- stanowią liczne kontrasty które przyczyniaja sie sie do pięknego wygladu mazurka.
Wielka ilosć figur tanecznych, najrozmaitszych rozwiązań przestrzennych oraz szybkir tempo mazurka, wymagają niezwykłej sprawności tancerzy.
Wyróżnia sie dwa rodzaje mazura (żnią się nieco charakterem):
-ułański( z czasów Księstwa Warszawskiego) tańczony w mundurach; ma charakter salonowy- popis męskiej zręczności i temperamentu, a zarazem elegancji , gracji i wdzięku kobiet
- szlachecki (kontuszowy) żywiołowy, zawiadiacki, zarówno w wykonaniu tancerzy, jak i tancerek- jest wspomnieniem dawnej, wielkiej świetności i przepychy Rzeczpospolitej szlacheckiej.
Mazurka rozpowszechnili tacy kompozytorzy jak:
Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Karol Kurpiński, Henryk Wieniawski, Karol Szymanowski i inni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz